ترجمه :در خلوت وتنهایى هم ، از گناه و نافرمانى بپرهیزید، زیرا همان کسى کهگناه شما را مى بیند (یعنى خداوند) خودش نیز درباره آن ، داورى خواهد کرد.
شرح : گروهى از افراد کوته فکرهستند، که گمان مى کنند اگر در خلوتو تنهایى ، مرتکب گناه شوند، و کسى شاهد گناه آنها نباشد، از کیفر و مجازات در امان خواهند بود. غافل از آنکه خداوند، در همهجا حاضر است ، و در خلوت و تنهایى هم ، شاهداعمال بندگان خویش است .
امام صادق علیه السلام مى فرماید: کسیکه در تنهایى مرتکب گناه مىشوند، مثل کسىاست که در یک کشتى ، داخل اطاقک خصوص خود، نشسته است و کف آن را سوراخ مى کند. گرچه کسى شاهد این عمل زشت و نادرست نیست ،تا از آن جلوگیرى کند، یا آن شخص رابه مجازات رساند، ولى چنین کسى ، مجازات عملخود را خواهد دید، زیرا به خاطر کار زشت او، دیگران هم صدمه خواهند دید. چون سرانجام ، آب دریا، از سوراخ آن اتاقک بلا خواهدآمد، و همه کشتى را، با تمام سرنشینانآن غرق خواهد کرد.
پس گناه ، اگر در خلوت و تنهایى صورت گیرد، هم شخص گناهکار به مجازاتخواهد رسانید، همبه روى جامعه اثر بد خواهد گذاشت .
از سوى دیگر، انسان در رابطه با خدا، باید بداند که : هرچند در خلوتو تنهایى مرتکب گناهشود، و کسى شاهد او نباشد، ولى خداوند، او را مى بیند و شاهد گناهان اوست . به این ترتیب ، شخص گناهکار، در روز رستاخیز، ازداورى خداوند توانا و بینا که خودآن گناه را دیده است - هیچ راه فرارى نخواهد داشت.

منبع:وبلاگ http://donatom.parsiblog.com/